در توضیح این مسئله باید بگوییم که در کل کریستال ها زیر مجموعه ای از شیشه ها هستند. بنابراین کریستال ها نیز خود نوعی شیشه اند اما همه شیشه ها کریستال نیستند. شیشه های معمولی در حدود ۹۰ درصد از سودالایم یا شیشه آهک سود دار ساخته شده است، اما کریستال عمدتا از شیشه ظریف‌ تری از جنس سیلیس ساخته می‌شود و حداقل باید ۲۴% سرب داشته باشد. علاوه بر این ها پتاس، کربنات سدیم و افزودنی‌های شیمیایی دیگری نیز به کریستال ها اضافه می شود. شایان ذکر است که از نظر فنی کریستال هایی که در ترکیب خود کم تر از 24% سرب دارند و یا در ترکیباتشان سایر اکسیدهای فلزی هم به کار رفته است، کریستال به شمار نمی‌روند و «شیشه کریستال یا کریستالین» نامیده می‌شوند اما در برخی کشور ها و برای مثال آمریکا به این ها نیز کریستال گفته می شود. کریستال نسبت به شیشه سنگین تر است و شاید این سنگینی دلیل بر بوجود آمدن این باور باشد که کریستال از شیشه محکم تر است. اما در واقعیت این طور نیست و این همان دلیلی است که عمدتا از سرویس پذیرایی کریستال در مهمانی ها و جشن ها استفاده می شود و سرویس های کریستال استفاده روزمره ندارند. در ساختار کریستال سرب بکار رفته که آن را نرم و انعطاف پذیر ساخته است بنابراین می توان به راحتی روی کریستال طراحی نمود و نقش های زیبا و منحصر بفرد ایجاد کرد.